Të besosh apo mos të besosh - Peshorja e Paskalit
Matematicienti Francez Blaise Pascal tregon se si e sheh jetën
nga këndvështrimi I tij. Pasi arsyeja nuk ka siguri ai e bën një
peshim se cila është më përfituese:
“Të besosh apo mos të besosh në Zot”
Pasiguri në
çdo gjë
– Kjo është ç’farë shoh, dhe
çka më mundon mua. Shikoj në të
gjitha anët, dhe ngado që shikoj nuk shoh asgjë pos mjegulli. Natyra
nuk më ofron asgjë që nuk është një çështje
e dyshimit.
Pasiguri në
qëllimin e jetës së njeriut –
Madje pas të tërës çka është
njeriu në natyrë? Një asgjë në relacion të infinitit, dhe e tëra në
relacion të asgjësë, pikë qëndrore në mes të asgjësë dhe të tërës
dhe infinitit shumë largë për ti kuptuar ndonjërën.
Pasiguri në
arsyen –
Asgjë nuk e kënaq më shumë arsyen se sa ta mohoj arsyen.
Pasiguri në
shkencë –
Ska dyshim se ekzistojnë ligje të natyrës, por pasiqë kjo arsye e
ndieshme u korruptua, I korruptoi të tëra me të.
Pasiguri në
fe –
Pasiguri edhe në
skepticizëm –
Nuk është e sigurtë se çdo gjë
është e pasigurtë.
Mandej e ve
në peshore besimin
1.
Është e mundur që
Zoti egziston dhe është e mundur që
Zoti nuk egziston.
2.
Në
qoftë
se njëri
beson në
Zot dhe në
qoftë
se Zoti egziston atëherë
përfiton
një
dhuratë
të
pafund, por në
qoftë
se Zoti nuk egziston atëherë
njëri
humb shumë
pak apo asgjë.
3.
Në
qoftë
se njëri
nuk beson në
Zot dhe në
qoftë
se Zoti egziston atëherë
ai përfiton
një
dënim
të
pafund, por në
qoftë
se Zoti nuk egziston atëherë
njëri
fiton shumë
pak apo asgjë.
4.
Është më
mirë
të
fitosh një
shpërblim
të
pafund ose të humbësh
pak apo asgjë,
sesa të fitosh një
dënim
të pafund ose të fitosh pak apo asgjë.
5.
Si përfundim
është më
mirë
të besosh në
Zot sesa mos të besosh në
Zot.
6.
Në
qoftë
se një
veprim si përfundim
është më
I mirë
sesa tjetri atëhere
është e arsyeshme të përcjellësh
atë
veprim dhe e paarsyeshme të përcjellësh
tjetër
veprim.
7.
Është e arsyeshme të
besosh në
Zot dhe e paarsyeshme të mos besosh në
Zot.
Atëherë
përpiqu
ta bindësh
veten, jo duke ngritur provat për
Zotin, por duke I pakësuar
ndjenjat e tua. Ti dëshiron
të
arrish në
besim, por nuk e dinë
rrugën;
ti dëshiron
ta shërosh
veten nga mosbesimi, dhe kërkon
ilaqin për
të.
Mëso
nga ata që
kanë
qenë
në
të
njëjtën
situatë
që
gjindeni ju tani; nga ata që
tani janë
në
gjendje të
japin të
gjithë
pasurinë
për
besimin e tyre. Këta
janë
njerëz
që
e dinë
rrugën
të
cilën
ti mund ta përcjellësh,
dhe që
janë
shëruar
prej një
sëmundje
nga e cila edhe ti do te shërohëshe.
Fillo këtë
udhëtim
ashtu si filluan ata; duke vepruar sikurse besojnë,
…… e të
tjera; me një
proces të
thjeshtë
dhe natyral kjo do të
të
bëjë
që
të
besosh, do të
lehtësojë
ndjenjat – do të
të
qetëson
intelektin e mendjemadhësisë
kritike…
Më mirë të jetoj një jetë duke besuar në Zot, edhe në qoftë se nuk ka Zot, sesa të jetoj një jetë duke mos besuar në Zot e kur të vdes të kuptoj se ka Zot.